Հասկանալով ներդրողների մտածելակերպը և ինչպե՞ս չթողնել որ դա ձեզ նյարդայնացնի

Կապ չունի որտեղից ես ուզում ստանալ քո ներդրումը՝ հրեշտակներից, այլ ներդրողներից, որպես ոլորտ մենք ստիպված ավելիշատ ենք հակված “հոտի մտածելակերպի”:

Կան որոշ բացառություններ, ինչպես նաև օրիգինալ մտածողներ, բայց դա խենթացնող է, թե ինչքան շատ են այն մարդիկ, ովքեննմանօրինակ են մտածում:
Ոչ ոք չի ուզում պարտավորություն վերցնել, ոչ ոք չի ուզում գին սահմանել, ոչ ոք ծանրություն չի ուզում իր ուսերին վերցնել: Մեկնասում է՝ ես ուզում եմ 500 հազար ԱՄՆ դոլար, բայց սպասիր կարելի է դա դարձնել 1 միլլիոն դոլար: Եվ խնդրում եմ պահպանելմեկ միլլիոնը նաև ինձ համար:

Ատում եմ: Դա նման է այն երևույթին, երբ ողջ ոլորտը ուզում է “նվիրաբերի” իր գիտելիքը ամենախելացի մարդուն, ում ճանաչումեն և հետո հետևի այդ մարդուն: Եվ ներդրողի համար դա խենթացնող է, որովհետև զգում ես, որ մինչև խարիսխը չգտնես, ընդամենը ափսե ես գլորում:

Ես սա ասում եմ, որովհետև դա խիստ քննադատական է, որ դու թույլ չես տալիս ֆինանսաֆորման գործընթացը քեզ ափերիցդուրս հանի:

“Ֆինանսավորման նախնական փուլերում, հնարավոր է լսել 10-ից 9-ը “ոչ”: Չափազանց կարևոր է, որ չթողեք այս միտքը ձեր վրաներագործություն ունենա: Պետք է կարողանաք սովորել թե որն է այդ “ոչ”-երի հիմնական պատճառը և պատրաստակամ լինեքորոշակի փոփոխություններ կատարել ձեր խոսքում: Բայց եթե զգում եք, որ ձեր մոտ ամեն ինչ նորմալ է, մի թողեք, որ վաղաժամմերժումները փոխեն ձեր տեսակետը”:

Շատ ձեռներեցներ թույլ են տալիս, որ վաղաժամ մերժումները ազդեն իրենց վրա և դա նորմալ է, քանի որ երբ լսում ես “ոչ” մտածում ես՝ “ի՞նչն այն չէ իմ հետ”: Ես միշտ հիշեցնում եմ ձեռներեցներին, որ այդ “ոչ”-երը պետք է շուտ լինեն, որովհետևբավականին հեշտ է որակավորել որոշակի գործարք, որը գիտես քիչ հավանական է շնորհիվ գործարքի փուլի, աշխարագրության, մրցակցության և այլն: Սրանք “վաղաժամ հասունացած լիմոններն են”:

Մինչ ձեռներեցներին խորհուրդ եմ տալիս չթողնեն, որ լիմոնները հասնեն իրենց, պետք է նաև մարդկանց հիշեցնեմ, որ “պետք էունենալ ընդմանենը մեկ “այո” հաջողակ ֆինանսավորում ունենալու համար”:

Ամեն օր ձեռներեցները կարդում են տեղեկատվական տեխնոլոգիաների նորություններ, որոնք ողողված են ընկերություններիկողմից 20 միլլիոն ֆինանսավորում ունեցող ծրագրերի մասին պատմություններով և թվում է, որ բոլորը, բացի քեզնից, հենցդրանով են զբաղված: Ֆինանսավորում ստանալը բոլորի համար թվում է շատ հեշտ և հենց այստեղ է, որ դու մի բան այնպես չեսանում: Այն ինչ չգիտես այնն է, որ այս ֆինանսավորումներից շատերը հենց երկար ժամանակ շարունակվող “ոչ”-երի, փոխզիջումների, բանավեճերի, կասկածների շարքն է, որին հաջորդում է “այո”-ն: Երբ մամուլում կարդում եսֆինանսավորումների մասին այդ ամենն հիշեցնում է այգում զբոսանքի մասին:

Ուզում եմ կրկնել, որ պետք է ընդամենը մեկ “այո” լավ ֆինանսավորում ապահովելու համար:

2000 թվականի կեսերին Ֆրանսիայում էի և սովորաբար մեր խմբի մարդկանց հետ գնում էինք գիշերային ակումբներ: Նստումէինք մի խումբ տղաների հետ, խմում էինք և սովորաբար խմբից ինչ-որ մեկը մոտենում էր մի աղջկա հարցնում՝ արդյո՞քցանկանում է պարել: Որպես կանոն առաջին երկու մերժումները ստանալուց հետո վիրավորված վերադառնում էին տղաներիսեղանի մոտ և որոշում, որ ավելի ապահով է ուղղակի խմել:

Այնտեղ մի տղա կար, ում անունը չեմ նշի, ով միշտ աղջիկների շրջապատում էր կամ պարում էր կամ խոսում նրանց հետ: Ես դաչէի հասկանում, որովհետև նա ազնիվ երիտասարդ էր, սակայն գրավիչ կամ հմայիչ չէր: Բոլորիս նման հասարակ երիտասարդ էր:
Մի անգամ հարցրի նրան և պետք է ասեմ, որ սա իրական պատմություն է. “Ի՞նչպես ես անում, որ միշտ կարողանում ես պարել աղջիկների հետ կամ նրանց քոհեռախոսահամարը փոխանցես: Չեմ հասկանում”:

Այն ինչ նա ասաց միշտ հիշում եմ և դա չնայած ինձ չի օգնել ակումբներում, սակայն բիսնեսում միշտ օգնել է:
Նա ասաց. “Ռոբերտ, միակ տարբերությունը իմ և ձեր բոլորիդ միջև այն է, որ ես պատրաստ եմ լսել 15 անգամ “ոչ”, մինչև այնկդառնա “այո”: Ես ավելի բարետես չեմ կամ ավելի լավ պարող չեմ: Բայց թույլ չեմ տալիս որ այդ “ոչ”-երը ինձ հաղթեն: Ես դաանձնապես չեմ ընդունում: Ես պարզապես գիտեմ, որ բոլորի համար չեմ և երբ նրանք ասում են “ոչ”, ես մտածում եմ, որպարզապես նրանց տեսակին չեմ պատկանում: Դուք հիասթափվում եք մեկ կամ երկու մերժումից, բայց ես հանդիպում եմ շատաղջիկների իմ համառության շնորհիվ”:

Երբ ցանկանում եք ֆինանսավորում ստանալ, երբեք թույլ մի տվեք, որ մերժումը խանգարի Ձեզ ինքնավստահ զգալուց: “Դուպարզապես նրանց տեսակին չես պատկանում”: Պետք է այս մարտավարությունն օգտագործել բիզնեսի, վաճառքի